MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 9. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Hatay 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 26/09/2017 tarih ve 2015/658 E- 2017/334 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi"nce verilen 23/01/2018 tarih ve 2018/69 E- 2018/73 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %25 hissesine sahip olduğunu, davalı şirketin 27.04.2015 tarihli genel kurul toplantısında alınan 6. numaralı madde ile her bir yönetim kurulu üyesi için aylık 10.000,00 TL huzur hakkı ödenmesinin kararlaştırıldığını, bu miktarın fahiş olduğunu ve iptali gerektiğini, ayrıca aynı maddenin devamında davalı şirkete Mercedes Benz tarafından ödenecek primin %5"nin prim olarak yönetim kurulu üyelerine dağıtılmasına karar verildiğini, alınan kararın şirketin ekonomik olarak mahfına neden olacağı gibi örtülü kâr dağıtımı olduğunu ileri sürerek anılan kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, toplantıda alınan kararların yasaya, şirketin ana sözleşmemesine ve objektif iyi niyet kurallarına uygun olduğunu, ödenen huzur hakkının fahiş olmadığını, Mercedes Benz tarafından ödenecek primin %5"nin prim olarak yönetim kurulu üyelerine dağıtılmasındaki amacın şirketin daha fazla kâr etmesini sağlamak olduğunu, yöneticilere teşvik verilmesinde herhangi bir engelin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iptali istenen genel kurul kararının Mercedes Benz Türk A.Ş"den yıl sonunda hedeflenen rakama ulaşılması halinde gelen primin %5"inin yönetim kuruluna eşit şekilde dağıtılmasına ilişkin kısmının miktar itibariyle somutlaştırılamayan, öngörülmeyen, ucu açık, farazi bir kazanç miktarı olarak kaldığı için örtülü kazanç aktarımı veya yöneticilere haksız kazanç sağlanması olarak nitelendirilebileceğinden, dürüstlük kurallarına aykırı olduğu, bu nedenle bu kısma ilişkin talebin yerinde olduğu, ancak anılan kararının yönetim kurulu üyelerine aylık brüt 10.000,00 TL ücret ödenmesine ilişkin kısmının, iptal edilmesini gerektirecek kanuna, esas sözleşmeye ve dürüstlük kurallarına aykırı bulunmadığı, makul bir miktarın belirlenmiş olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, 27/04/2015 tarihinde yapılan olağan genel kurulda alınan 6. maddenin Mercedes Benz Türk A.Ş"den yıl sonunda hedeflenen rakama ulaşması halinde gelen primin %5"inin yönetim kuruluna eşit şekilde dağıtılmasına ilişkin kısmının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının bu iptali istenen kararın yönetim kurulu üyelerine aylık 10.000.- TL huzur hakkı ödenmesine ilişikin kısmına muhalefetinin bulunmadığı, ayrıca yerel mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre davalı şirketin önceki genel kurullarında huzur hakkına dair alınan kararlar nazara alındığında işbu davada iptali istenen karar ile makul bir miktarın belirlenmiş olduğunun anlaşıldığı, kalıdı ki davalı şirketin elde ettiği kâr nazara alındığında da örtülü bir kâr transferinden söz edilemeyeceği, kararın huzur hakkına ilişkin kısmının iptali bakımından verilen red kararının yerinde olduğu, kararın Mercedes Benz’den gelen primin %5"inin yönetim kuruluna eşit şekilde dağıtılmasına ilişkin kısmınınise dolaylı kâr dağıtma, küçük pay sahiplerine ise kâr dağıtmama amacı taşıdığı, bu kararın iyi niyet kuralları ile bağdaşmadığı bu nedenle mahkemece verilen iptal kararının yerinde olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, anonim şirket genel kurul kararlarının iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, dava konsu genel kurulda alınan 6 nolu kararın “Mercedes Benz Türk A.Ş"den yıl sonunda hedeflenen rakama ulaşılması halinde gelen primin %5’inin yönetim kuruluna eşit şekilde prim olarak dağıtılmasına” ilişkin kısmının miktar itibariyle somutlaştırılamayan, öngörülmeyen, ucu açık, farazi bir kazanç miktarı olarak kaldığı için örtülü kazanç aktarımı veya yöneticilere haksız kazanç sağlanması olarak nitelendirilebileceğinden, dürüstlük kurallarına aykırı olduğu gerekçesi ile iptaline karar verilmiştir. Ancak, 6102 sayılı TTK"nın 446. maddesi genel kurul kararlarının iptalinin şartlarını ve usulünü düzenlemiş olup, anılan maddede toplantıda hazır bulunup karara muhalif kalarak keyfiyeti zapta geçirten pay sahibinin iptal davası açabileceği belirtilmiş olup, bu husus dava şartıdır. Ayrıca bir karara muhalefet olunması ve muhalefetin tutanağa geçirilmesi yolundaki dava şartının gerçekleşebilmesi için muhalefetin alınan karardan sonra tutanağa geçirilmesi gerekmedir. Bu görüş, karara peşinen muhalefet olmaz şeklinde açıklanabilir.
Somut uyuşmazlıkta ise davalı şirketin 27.04.2015 tarihli genel kuruluna davacıyı temsilen katılan vekili ... Öztürk, gündemin 6. maddesi görüşülürken, henüz oylamaya geçilmeden önce muhalefetini bildirerek tutanağa derc ettirmiştir. Bu durumda açıklanan hususlar göz önünde tutularak, iptaline karar verilen genel kurul kararı ile ilgili dava şartlarının bulunmadığı nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulmasına karara vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) numralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 19/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.