Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e, 62, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, sanığa ait taş ocağında şoför olarak çalıştığı, olay tarihinde taş ocağından aldığı taşları kum kırma makinesine boşalttığı esnada arabanın kupasına gelen darbe neticesinde kafasını sağa sola çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, bilirkişi raporu ile sanığın asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda; sanığın 01.04.2014 tarihli duruşmada TCK’nın 89/2-e maddesinin uygulanma ihtimaline binaen ek savunması alındığı anlaşılmakla tebliğnamede bu yönden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiş olup, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 31.12.2012 şeklinde gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 51/1. maddesi uyarınca hakkında hükmedilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi belirlenirken TCK"nın 51/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. ve TCK"nın 51/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 7. bendinin başına “TCK"nın 51/3. maddesi gereğince” ibaresinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.