Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6766 Esas 2019/10045 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6766
Karar No: 2019/10045
Karar Tarihi: 17.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6766 Esas 2019/10045 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarıyla açılan dava sonucunda beraat kararı verdi. Ancak, suçun işleniş biçimi ve kanun maddelerine göre değerlendirilmesi gerektiği için, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesinin görevlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme görevsizlik kararı verdi. Katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları kabul edildiği için, hükümlerin bozulmasına karar verildi. Kararda, suça ilişkin 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun etkisi ve görevsizlik nedenleri olarak 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri açıklandı.

14. Ceza Dairesi 2015/6766 E. , 2019/10045 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun basit cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile bağlantılı şekilde işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili açılan davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.