Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20875 Esas 2019/18509 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20875
Karar No: 2019/18509
Karar Tarihi: 09.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20875 Esas 2019/18509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde vardiya usulü ile çalıştığı zaman dilimlerinde ödenmesi gereken fazla mesai ücretlerinin ödenmediği iddiasıyla fazla mesai ücreti alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir. Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davayı reddetti. Davacı tarafından temyiz edilen karar miktar itibariyle kesin olduğundan davacının temyiz istemi reddedildi. Temyiz kesinlik sınırı, kesinlikle ilgili olan yalnızca taşınır malın veya alacağın değerinin hesaba katıldığı, faiz ve diğer masrafların dikkate alınmadığı kanun maddesi ile belirtilir. Dosyanın içeriğine göre, temyize konu olan miktarın temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı usul ve kanuna uygun olup, temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesidir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.

22. Hukuk Dairesi 2016/20875 E. , 2019/18509 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı, davalı işyerinde 2009-2011 yılları arasında bekçi olarak çalıştığı, halen çalışmaya da devam ettiği, vardiya usulü ile çalıştığı ve vardiya süreleri aşıldığı halde ödenmesi gereken fazla mesai ücretlerinin ödenmediği, vardiyalı gece çalışmaları nedeniyle zamlı hesaplanması gereken fazla mesai ücretinin ödenmediği iddiası ile fazla mesai ücreti alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme, dava değerinin temyiz kesinlik sınırının altında olduğu, verilen kararın miktar itibariyle kesin olduğu sebebi ile davacının temyiz istemini ek kararı ile reddetmiştir. Temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karar davacı tarafça süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; temyize konu edilen miktarın karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmakla; mahkemenin, temyiz talebinin reddine ilişkin 14/01/2016 tarihli ek kararı, usul ve kanuna uygun olduğundan, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile EK KARARIN ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 09/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.