Esas No: 2019/6221
Karar No: 2022/14
Karar Tarihi: 25.01.2022
Danıştay 9. Daire 2019/6221 Esas 2022/14 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2019/6221 E. , 2022/14 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/6221
Karar No : 2022/14
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Turizm Taşımacılık Hizmet Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, bir kısım alışlarını sahte faturalarla belgelendirdiği ve bir kısım ödemelerini banka, benzeri finans kurumları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik etme zorunluluğuna uymadığı yolunda hazırlanan vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016/Şubat dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1 ve mük. 355/4. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden, davalı idarece bahse konu alışların hangi tarihte, hangi miktarda ve kimlerden yapıldığı, alınması gereken faturaların hangi tutar ve tarihlerde kimlerden alınmadığı yönünde yapılmış herhangi bir somut tespit bulunmadığı, kesilen cezanın maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinin anlaşıldığı, cezai yaptırıma bağlanan söz konusu fiiller bütün unsurları ortaya konulmadan kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise emtia alışlarının sahte belgeye dayandığı iddiası ile karşılaşan bir mükellefin, gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı kabul edilen faturalardan kaynaklanan ödemeleri banka aracılığı ile yapmasının beklenemeyeceği, bu haliyle miktar itibarıyla banka ve finans kurumları aracılığıyla ödeme yapılmaması nedeniyle özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği belirtilen faturaların sahte olduğu ileri sürülen faturalar olduğu anlaşıldığından hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle bu kısım yönünden istinaf başvurusunun reddine, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise davacının sahte belge alarak kayıtlarına intikal ettirdiği belirtilen … Vergi Dairesi Müdürlüğünün … vergi kimlik numaralı mükellefi … Akaryakıt Lpg Dönüşüm Sistemleri Petrol Turizm Taşımacılık Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun değerlendirilmesinden, adı geçen şirket nezdinde yapılan yoklamalarda tutarsızlıkların bulunduğu, şirket adına kayıtlı herhangi bir aracın bulunmadığı, işi ile orantılı, yeterli bir sermayeye sahip olmamasına karşın 2013, 2014, 2015 ve 2016 yıllarında oldukça yüksek katma değer vergisi matrahı beyan ettiği, 2013 ve 2014 yıllarında verilen kurumlar vergisi beyannameleri ekinde yer alan karşılaştırmalı bilançoların, birbiriyle uyumsuz olduğu, kurumlar vergisi beyannamesi ekinde yer alan gelir tablolarında yurt içi hasılat bilgileri ile katma değer vergisi matrah toplamlarının birbirinden farklı olduğu, bir kısım katma değer vergisi beyannamesinin boş verilmesine karşın daha sonra yüksek matrahlı düzeltme beyannamelerinin verildiği, 2014 ve 2015 yıllarında ulaşılan cirolar ile banka hesaplarındaki hareketin uyumsuz olduğu, banka hesaplarına yatırılan tutarların çoğunun kredi kartı ve banka kartlarından çekilen küçük miktarlar olduğu, 2013 ila 2016 yıllarında çok yüksek miktarda ciro elde edilmesine karşın tahakkuk eden vergi aslının çok düşük olduğu, çalışanların ifadelerinde toplu olarak yapılan satışa, Bursa dışında bir yere satış yapıldığına şahit olmadıklarının, istasyondan faturayla büyük satış yapılmadığının, … ve … şirketleri dışında başka şirketlerden akaryakıt alışının bulunmadığının beyan edildiği yolundaki tespitlerden, uyuşmazlık konusu dönemde, anılan şirket tarafından davacı şirkete düzenlenen faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayanmadığı, dolayısıyla gerçek bir ticari ilişkiye dayanmayan fatura karşılıklarının da banka ve finans kuruluşları vasıtasıyla ödenmesinin beklenemeyeceği sonucuna varıldığından, özel usulsüzlük cezasının kaldırılması yönündeki Mahkeme kararında sonucu itibarıyla isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun, yukarıda yer alan gerekçeyle reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi inceleme raporunda yer alan tespitlere göre, davacının söz konusu faturada görünen tutardaki malları satın aldığı, yasal deftere kaydedilen söz konusu sahte belgedeki mal bedellerinin kurumlar vergisi matrahında maliyet kabul edildiği, buna ilişkin ödemelerin de banka kanalıyla ödeme zorunluluğuna uyulmadığının aşikar olduğu ve davacının fatura almama eylemi sabit olduğundan, kesilen özel usulsüzlük cezalarının hukuka uygun olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 25/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.