Esas No: 2021/4364
Karar No: 2022/4
Karar Tarihi: 25.01.2022
Danıştay 9. Daire 2021/4364 Esas 2022/4 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/4364 E. , 2022/4 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/4364
Karar No : 2022/4
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Demir Çelik Fabrikaları T.A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…. K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tesislerinde üretilen ve şirketin sınai üretimi için kullanılan elektrik ve kok gazı tüketimi üzerinden davacı şirket adına, 2015/Nisan dönemine ilişkin tahakkuk ettirilen ve ihtirazi kayıtla ödenen elektrik ve havagazı tüketim vergisinin terkini ve ödenen tutarın iadesi istemiyle açılan davanın reddine ilişkin kararın kesinleşmesi sonrası yapılan bireysel başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin … tarih ve … başvuru numaralı bireysel başvuru kararı uyarınca yapılan yargılamanın yenilenmesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:Davacı şirketin, dava konusu döneme ait elektrik ve havagazı tüketim vergisi tahakkukun iptali ve ödenen verginin iadesi istemiyle Mahkemeleri nezdinde açtığı davanın reddine ilişkin kararın kesinleşmesinden sonra yaptığı bireysel başvuru sonucu, Anayasa Mahkemesince; somut olayda vergi matrahının ve verginin tahsil yönteminin belirsizliği ile bu konuda süregelen idarî uygulama ve yargısal yorumların, başvurucuyu, vergilendirme yoluyla mülkiyet hakkına yapılan müdahale yönünden vergilerin kanuniliği ilkesinin ortaya çıkış ve düzenlenme amacına aykırı bir biçimde, vergi mükelleflerine sağlanan anayasal teminatlardan yoksun bıraktığı; bu durumda başvurucunun kendisinin ürettiği elektrik ve hava gazına ilişkin tüketim vergisinin esaslı unsurlarının kanunla belirli ve öngörülebilir bir biçimde düzenlenmemiş olması nedeniyle, mülkiyet hakkına yapılan müdahalenin öngörülebilir kanunî dayanağının bulunmadığı sonucuna varıldığı ve ihlâlin sonuçlarının ortadan kaldırılması için yeniden yargılama yapılmak üzere kararın bir örneğinin Mahkemelerine gönderilmesi üzerine dava dosyasının incelenmesinden; Anayasa Mahkemesince başvurucunun mülkiyet hakkına yapılan müdahalenin öngörülebilir kanunî dayanağının bulunmadığı ve Anayasa'nın 35. maddesinde güvence altına alınan mülkiyet hakkının ihlal edildiğine karar verildiğinden davacının mülkiyet hakkına müdahale niteliği taşıyan dava konusu tahakkuk işleminde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, tahakkukun iptaline ve ödenen verginin iadesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Kanun koyucunun, mükellefin kendi ürettiği elektrik ve hava gazını tüketmesiyle, başkasından satın aldığı elektrik ve hava gazını tüketmesi arasında bir ayrım yapmadığı, her iki durumda da verginin doğduğu, dolayısıyla, verginin konusu ve mükellefi ile vergiyi doğuran olayın Kanun'da düzenlendiği ve bu hususlarda bir belirsizlik bulunmadığı, ilgili mevzuat dikkate alındığında, davacının ürettiği elektrik veya gazı tüketmesi durumunda, elektrik ve hava gazı tüketim vergisi ödemesi gerektiği hususunun öngörülebilir nitelikte olduğu ve söz konusu vergiyi ödeyeceğini öngörebilecek durumda olan davacı adına, maliyet bedeli esas alınmak suretiyle yapılan tahakkukta hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda gerekçesi özetlenen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunandan …-TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.