Danıştay 7. Daire 2018/262 Esas 2022/226 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/262
Karar No : 2022/226

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında düzenlenen inceleme raporu uyarınca, ithal edilen " hekzan" ticari isimli maddenin, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin B cetvelinde yer almayan malların imali sırasında kapasite raporunda belirtilen tüketim miktarından fazla kullanıldığından bahisle, 2014 yılının Aralık dönemine ilişkin olarak re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile tek kat kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporunda, ilgili dönemde toplam 120.000 kg hekzan ithal edildiği, bunun dışında solvent türevi alışlarının bulunmadığı, 2013 yılı sonunda hekzan stokunun 105.000 kg olduğu ve bu miktarın 2014 yılına dönem başı hekzan stoğu olarak devredildiği, 07/03/2013 tarihli kapasite raporunda yıllık hekzan kullanım kapasitesinin 210.312 kg, solvent esaslı yapıştırıcı üretim kapasitesinin ise 233.684 kg olmasına karşın, 2014 yılında 240.000 kg hekzanın üretime sevk edilerek 261.771,34 kg yapıştırıcı solüsyon imal edildiği ve tüketim kapasitesinin 29.688 kg aşıldığı, fazla kullanılan hekzanın (I) sayılı listenin B cetveline dahil olan malların imalinde kullanıldığına ilişkin kanaat oluştuğu, bu nedenle, 29.688 kg'a isabet eden özel tüketim vergisinin iadesinin mümkün olmadığı tespitlerine yer verildiği, inceleme raporunda yapılan tek tespitin kapasite raporunda belirtilen miktardan fazla hekzanın üretimde kullanıldığı hususu olduğu, bu durumun da dönem başı stokundan kaynaklandığı, ürünlerin (I) sayılı listenin B cetveline dahil olan veya olmayan malların imalatında kullanıldığına ilişkin herhangi bir tespitin bulunmadığı, hekzanın tamamının solven yapıştırıcı solüsyon imalatında kullanıldığının vergi inceleme raporuyla da kabul edilmesi karşısında, kanaat ve varsayıma dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nda öngörülen iade şartlarını yerine getirmediği vergi inceleme raporuyla tespit edilen davacı adına tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 25/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.