Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6877 Esas 2019/8241 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6877
Karar No: 2019/8241
Karar Tarihi: 21.11.2019

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/6877 Esas 2019/8241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"sahte fatura düzenlemek\" suçundan açılan davada \"sahte fatura kullanmak\" suçundan da hükümler kurulmasının yanlış olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için bu konuda yeniden değerlendirme yapılması gerektiğini ifade etmiştir. Kararın gerekçesinde ise, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulamayacağı belirtilmiştir. Kanunlar olarak ise, 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi, 213 sayılı Yasanın 367. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi kararda yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/6877 E. , 2019/8241 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaa ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerine uygun olarak 26/04/2012 tarih ve 2012/28447 esas sayılı iddianamesi sanık hakkında, "2006-2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçundan kamu davası açıldığı, “sahte fatura kullanmak” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan “sahte fatura düzenlemek” ve “sahte fatura kullanmak” suçlarının birbirine dönüşmeyeceği de gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak “sahte fatura kullanmak” suçundan hükümler kurulması,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.