MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2011/817-2013/333

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 14.04.2005-17.10.2011 tarihleri arasında şoför ve ekmek dağıtım görevlisi olarak çalıştığını, son ücretinin aylık net 1.150,00 TL olduğunu, işyerinde haftaiçi 04.00-16.00, Cumartesi ve Pazar günleri de 04.00-16.00 saatleri arasında çalıştığını, hiç hafta tatili kullanmadığını, dini bayramların ilk günü dışındaki tüm genel tatillerde çalışmaya devam ettiğini, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, ücret, yıllık ücretli izin ve asgari geçim indirimi ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından devamsızlık sebebiyle haklı olarak feshedildiğini, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığını, davacının işyerinde 14.04.2005-31.10.2011 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, davacının bu çalışması boyunca hak ettiği tüm ücretlerini aldığını, işyerinde sürekli olmamak kaydı ile fazla çalışma yapıldığında ücretinin bordrolar ile hesaba yatırılarak ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının dava konusu kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ücret, asgari geçim indirimi ücreti ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kabulüne, yıllık ücretli izin talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma ve hafta tatili ücretinin tanık ifadelerine göre belirlenmesi ve miktarın yüksek çıkması halinde işçinin çalışma süresi içerisine hastalık izin mazeret gibi nedenlerle fazla çalışma yapmadığı günler bulunduğu kabul edilerek Yargıtay"ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak söz konusu alacakların işveren belgelerine göre tespit edilmesi halinde hakkaniyet indirimi yapılması söz konusu değildir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir.
Dosya içeriğine göre davacı 14.04.2005-17.10.2011 tarihleri arasında şoför ve ekmek dağıtım görevlisi davalı işyerinde çalışmıştır. Dava konusu fazla çalışma ve hafta tatili ücretleri tanık anlatımlarına göre hesaplanmış, taraf tanıkları işin bitiş saati ile ilgili olarak, genel beyanlarda bulunmuşlardır. Bilirkişi bu beyanları dikkate alarak fazla mesai ve hafta tatili hesaplaması yapmış ise de dinlenen tanıkların davacının tüm çalışma süresince birlikte çalıştığı işçiler olmadığı anlaşılmaktadır. Ancak bu durum tanık beyanlarının tümden geçersiz olduğunu da göstermeyeceğinden bu anlatımlara ve yapılan işin niteliğine göre fazla mesai ve hafta tatili çalışması yapıldığının da anlaşılmasına göre hakkaniyet indiriminin en az %30 oranında yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozma nedenidir.
Kabule göre hafta tatili ücreti alacağı hakkında davacının talebinin aşılarak, yazılı şekilde talepten fazlasına karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.