Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5028 Esas 2019/8231 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5028
Karar No: 2019/8231
Karar Tarihi: 21.11.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5028 Esas 2019/8231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda mahkumiyet kararı verildi. Ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olan kısmı değerlendirilmediği ve sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği yönünde bir hataya yer verildiği gerekçesiyle karar bozuldu. Bu nedenle TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine \"Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK'nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına\" şeklinde bir ibare yazılması gerektiği belirtildi. Karar uygun bulunarak onandı. Detaylı kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Koşullu salıverilme hükümleri
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı: TCK'nin 53. maddesinin bir kısmının Anayasa'ya aykırı olması nedeniyle iptal edilmesi.

11. Ceza Dairesi 2019/5028 E. , 2019/8231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararına göre değerlendirme yapılmaması ile; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine ""Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına"" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.