Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8118 Esas 2019/16514 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8118
Karar No: 2019/16514
Karar Tarihi: 19.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8118 Esas 2019/16514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2003/207 Esas ve 2004/152 Kararı, 08.06.2005’te ek kararla uyarlama yapıldığı ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararın temyizi sonucu, Sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranıldığı, tekerrüre esas alınan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre TCK'nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu, hak yoksunlukları yönünden Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi : Mükerrirlere özgü infaz rejimi.
- 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi : Hükümde eksiklik bulunması durumunda verilebilecek yazılı şekilde hüküm kurulması kararı.
- 5237 sayılı TCK'nin 141/1. maddesi : Hırsızlık suçu hakkındaki kanun maddesi.
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi : Uzlaşma hük

3. Ceza Dairesi 2019/8118 E. , 2019/16514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kayseri Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/207 Esas ve 2004/152 Kararı incelendiğinde; 08.06.2005 tarihinde ek karar ile uyarlama yapıldığı, hükmedilen 4 yıl 2 ay hapis cezasının yerine getirme tarihinin 07.10.2007 olduğu, infaz tarihinden itibaren üç yıl geçtikten sonra 01.01.2014 tarihinde dava konusu edilen suçun işlendiğinin anlaşılması karşısında, bu ilamın 58. madde uygulamasına esas alınması mümkün görülmediğinden; tebliğnamenin (2) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede açıkça talep edilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanığın tekerrüre esas alınan Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.05.2007 tarih, 2005/1322 Esas ve 2007/247 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı araştırılarak sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,

3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.