Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1590 Esas 2021/3172 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1590
Karar No: 2021/3172

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1590 Esas 2021/3172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasıyla ilgili olarak verilen bir Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararı temyiz edilmiş. Kararda, davacı erkeğin kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarı ile vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilmiştir. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın yetersiz olduğu belirtilmiştir. Bu yüzden daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdirinin gerekli olduğu söylenerek kararın bu yönüyle bozulduğu belirtilmiştir. Davalı kadının yoksulluk nafakası isteğinin kabul edilebilmesi için boşanma yüzünden yoksulluğa düştüğünün belirlenmesi gerektiği, dosya kapsamından davalı kadının sigortalı bir işte çalışmasının bulunduğu ancak çalışmasının sürekli ve düzenli olup olmadığı, elde ettiği gelirin davalı kadını yoksulluktan kurtarıp kurtaramayacağı belirlenmeden eksik inceleme ile hüküm kurulduğu belir

2. Hukuk Dairesi 2021/1590 E. , 2021/3172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar yönünden; davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarı ile vekalet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı kadının yoksulluk nafakası isteğinin kabul edilebilmesi için boşanma yüzünden yoksulluğa düştüğünün belirlenmesi gerekir. Dosya kapsamından davalı kadının sigortalı bir işte çalışmasının bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı kadının çalışmasının sürekli ve düzenli olup olmadığı, elde ettiği gelirin davalı kadını yoksulluktan kurtarıp kurtaramayacağı belirlenmeden, yine davacı erkeğin malulen emekli olacağı ve gelirinde azalma meydana geldiği yönündeki iddiaları araştırılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulmuş olması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 19.04.2021 (Pzt.)