Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2012 tarihli ve 2009/37 Esas 2012/489 Karar sayılı ilamı sanık ... hakkında, katılanlar ... ve ...."a yönelik bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık ve işyer dokunulmazlığını bozma suçlarından; TCK"nın 142/2-d, 143, 116/2-4, 53/1, 58/6 maddeleri uyarınca 2 kez 2 yıl 11 ay hapis cezası ile bir kez 10 ay hapis cezası ile mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiş olup, anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 30.03.2015 tarih, 2014/18981 esas ve 2015/5738 karar sayılı ilamı ile sanık hakkında kurulan hükümlerin TCK"nın 58. maddesi uygulaması yönünden düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.04.2019 tarih ve KD-2019/37085 sayılı yazısı ile özetle, sanık hakkında düzenlenen tebliğnamenin, sanık yerine sehven hakkında beraat kararı verilen temyiz dışı sanık ... müdafii Av. ..."a tebliğ edildiği anlaşılmakla, tebliğnamenin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 316/3. Maddesi uyarınca sanık ..."ya tebliği ile yedi günlük süresi içinde cevap hakkını kullanabilmesi sağlandıktan sonra yapılacak olan temyiz incelemesi sonucuna göre karar verilmesi yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Dosyanın incelenmesinde; sanık hakkında 26.03.2014 tarihinde düzenlenen 2013/38175 sayılı tebliğnamenin sanık yerine sehven hakkında beraat kararı verilen temyiz dışı sanık ... müdafii Av. ..."a tebliğ edildiği anlaşılmakla; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.04.2019 tarih ve KD-2019/37085 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan itirazın kabulü ile Dairemizin 30.03.2015 tarih, 2014/18981 esas ve 2015/5738 karar sayılı sanık hakkındaki düzeltilerek onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Honaz Asliye Ceza Mahkemesince talimat ile savunması alınan sanığın duruşmadan vareste tutulma talebi bulunduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Sanık hakkında dava zamanaşımı süresi içerisinde katılan ..."a yönelik işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan işlem yapılması ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 26/07/2007 tarih, 2005/566 esas 2007/533 karar sayılı hükümlülük ilamındaki 1860 TL adli para cezasının doğrudan ve kesin olarak verilmesi karşısında; sanık hakkında 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK 58. maddesinin” uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerine" TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2003/765 esas, 2005/638 karar sayılı ilamına ilişkin önceki hükümlülüğü nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.