Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6546 Esas 2015/4764 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6546
Karar No: 2015/4764
Karar Tarihi: 28.04.2015

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6546 Esas 2015/4764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, uyuşturucu madde bulundurmak suçundan hükümlü olan kişi hakkında yapılan yargılama sonucunda TCK'nın 191/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar vermiş ve aynı zamanda TCK'nın 191/2-3-6-7. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmetmiştir. Daha sonra ise Sulh Ceza Mahkemesinin hükümlü hakkında düşürme kararı vermiştir çünkü tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davrandığı gerekçesiyle açılan kamu davasının CMK'nın 223/8. maddesi gereği düşürülmesine karar verilmiştir. Ancak, Asliye Ceza Mahkemesinin 21.08.2014 tarihli ve 2007/3-2008/2 sayılı kararında sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkum olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi yerinde bulunmamıştır. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda geç

9. Ceza Dairesi 2015/6546 E. , 2015/4764 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Asliye Ceza

Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan hükümlü ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 191/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 191/2-3-6-7. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair verilen .... Sulh Ceza Mahkemesinin 26.03.2008 tarih 2007/16-2008/303 sayılı kararı sonrasında hükümlünün tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davrandığı gerekçesiyle hakkında açılan kamu davasının CMK"nın 223/8. maddesi gereğince düşürülmesine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 21.08.2014 tarihli ve 2007/3-2008/2 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkum olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 18.12.2014 tarih ve 2014/22684/75176 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2014 tarih ve 2014/416937 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, yokluğunda verilen kanun yararına bozma isteğine konu 21.08.2014 tarihli kararın, hükümlüye tebliğ edilmemesi nedeniyle kesinleşmediği anlaşıldığından; 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin (1). fıkrası uyarınca, ancak temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar ya da hükümler hakkında kanun yararına bozma yoluna başvurulabilmesi karşısında, yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin bu aşamada REDDİNE, gerekli işlemin yapılması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.