MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 28/02/2018 tarih ve 2018/7-2018/82 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait CEPALAN; CEP; CEPCARD; CEPCHAT; CEPCHANGE; CEPCLOSE; CEPAVANTAJ; CEPBERABER; CEPPARTNER ve CEPAİLE ibareli marka tescilleri karşısında, davalının 29.06.2011 tarihinde 9, 35 ve 41.sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren "cep tv +şekil" ibareli marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2011/54740 kod numarası verilen başvuruya yaptıkları itirazın nihai olarak YİDK tarafından 2014/M-795 sayılı kararla reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, zira başvurunun tescilinin müvekkilinin marka tescilinden doğan haklarına tecavüz oluşturacağını, davalının kötüniyetli olduğunu, aynı ibare ve biçimli 2009/40903 sayılı marka tescil başvurusuna karşı Ankara 3.Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesinde YİDK kararının iptali ve hükümzsüzlüğü istemiyle dava açtıklarını, açılan davada verilen ret kararının Yargıtay tarafından bozulduğunu iddia ederek, itirazlarının reddine dair YİDK kararının iptaline, davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekilleri ayrı ayrı kurumun tesis ettiği kararların hukuka uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, başvuru konusu işaretle redde mesnet davacıya ait markalar arasında ortalama tüketici ve yararlanıcıları iltibasa düşürebilecek derecede bir benzerlik olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.