Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6509 Esas 2015/4761 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6509
Karar No: 2015/4761
Karar Tarihi: 28.04.2015

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6509 Esas 2015/4761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükümlü olan bir kişi hakkında verilen kararı incelemiştir. Kararın bozulması gerektiğini belirten mahkeme, sanığın kimlik bilgilerinin başkası tarafından kullanılıp kullanılmadığının araştırılmamasına dikkat çekmiştir. Ayrıca, uyuşturucu madde kullanıp kullanmadığı konusunda herhangi bir delil bulunmadığı için sadece denetimli serbestlik tedbiri uygulaması gerektiğini vurgulamıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
TCK 191/1, 62. maddeleri: Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçuna ilişkin maddeler
TCK 191/2-3-4-7. maddeleri: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin maddeler
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 191/2. maddesi: Tedaviye hükmedilmesi yasaklanan durumlar
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 309. maddesi: Kararın bozulması gerektiği hallerin belirtilmesi

9. Ceza Dairesi 2015/6509 E. , 2015/4761 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Sulh Ceza

Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak suçundan hükümlü ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 191/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 191/2-3-4-7. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair verilen ... Sulh Ceza Mahkemesinin 15.12.2011 tarih 2011/467-1601 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre:
1- Sanığın kovuşturma aşamasındaki savunmalarında; iddianameye konu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma eylemini kendisinin gerçekleştirmediğini, esrar taşırken veya kullanırken yakalanmadığını, kollukta alınan ifadeye ilişkin tutanağının altındaki imzanın da kendisine ait olmadığını belirtmesi karşısında; Mahkemece sanığın kimlik bilgilerinin başkası tarafından kullanılıp kullanılmadığının araştırılmamasında,
2- Mahkemece kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu kabul edilen, tüm aşamalardaki savunmalarında uyuşturucu madde kullanmadığını beyan eden ve bunun aksini gösteren herhangi bir delil de bulunmayan sanık hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/2. maddesi uyarınca tedaviye hükmedilemeyeceğinin, sadece denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmasında zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 20.06.2014 tarih ve 2013/12582/42263 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.07.2014 tarih ve 2014/239957 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 17.02.2014 tarih ve 2013/11454 esas, 2014/1056 sayılı Kararına, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(5)"de yer alan "Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar" hükmüne göre, işin incelenmesi Yüksek 10. Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.