Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2074 Esas 2019/12920 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2074
Karar No: 2019/12920
Karar Tarihi: 22.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2074 Esas 2019/12920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanıklar hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezaları 660 TL olarak belirlenmiştir ve bu cezaların temyizi mümkün değildir. Hırsızlık suçuna ilişkin olarak ise, mahkemece bozma ilamı sonrası müşteki dinlenilmeden ve zararının ne zaman karşılandığına ve kısmi iadeye rızasının olup olmadığına dair soruların sorulmadığı belirlenmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir. Temyiz istemleri reddedilen sanıkların mahkumiyet hükümlerinin usul ve kanuna uygun olduğu tespit edilerek, karar onanmıştır.
Belirtilen kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- TCK'nin 168. maddesi
- TCK'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2019/2074 E. , 2019/12920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçu bakımından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince sanıklar hakkında doğrudan hükmolunan 660,00 TL adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
II) Sanıklar hakkında hırsızlık suçu bakımından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mahkemece bozma ilamı sonrası müşteki duruşmada dinlenilmeden ve zararının ne zaman karşılandığı ve kısmi iadeye rızasının olup olmadığı sorulmadan sanıklar hakkında TCK’nin 168.maddesi hükümlerinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.