Esas No: 2020/28834
Karar No: 2022/11918
Karar Tarihi: 10.05.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/28834 Esas 2022/11918 Karar Sayılı İlamı
Özet:
4. Ceza Dairesi tarafından verilen karar, Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan duruşma sonucunda tehdit suçu sebebiyle sanığın mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak karar temyiz edildiğinde, bazı nedenlerden dolayı hüküm bozulmuştur. İlk olarak, cezanın verilmediği hakaret eyleminde TCK'nın haksız tahrik hükmünün göz önünde bulundurulmaması eleştirilmiştir. İkinci olarak, tehdit suçu için yeniden düzenlenen uzlaştırma hükümlerine uyulması gerektiği belirtilmiştir. Son olarak, CMK'nın basit yargılama usulü düzenlemesi yönünden Anayasa'ya aykırılık iddiaları nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiğine karar verilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuş ve yeniden değerlendirmeye gönderilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- TCK'nın 129/3. maddesi (ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm)
- TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik hükmü)
- TCK'nın 106/1. maddesi (tehdit suçu)
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra (uzlaştırma hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri (anayasal ilkeler)
- CMK
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre,sanığın temyizinin hakkında verilen tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin olduğu anlaşılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1- Hakaret eyleminin karşılıklı gerçekleştiği sabit görülerek TCK'nın 129/3. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, tehdit suçunda TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “ hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
