MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, davalı müflis şirketin müvekkili banka ile yaptığı üç ayrı genel kredi sözleşmesi uyarınca toplam 10.113.000,00 TL kredi kullandığını, kredi sözleşmesi şartlarına uyulmaması ve borcun zamanında ödenmemesi üzerine davalı müflis şirkete 04.01.2011 tarihinde noter kanalıyla ihtarname gönderildiğini, ancak borcun ödenmediğini, bu arada davalı şirketin iflasına karar verildiğini, genel kredi sözleşmesinin 56. maddesi ile taraflar arasında delil sözleşmesi yapılarak, çıkacak anlaşmazlıklarda banka kayıtlarının tek delil olacağının kararlaştırıldığını, buna göre müvekkili bankanın alacağının hesap kat ihtarı, icra takibi ve banka kayıtları ile sabit olduğunu, müvekkili bankanın alacağının imtiyazlı alacak olması sebebiyle, İİK"nın 196. maddesi uyarınca, %72 oranında işleyecek temerrüt faiziyle birlikte üçüncü sırada masaya kaydı gerektiğini, iflas idaresinin ret kararının haksız olduğunu ileri sürerek, 2.263.978,24 TL alacağın %72 oranında işleyecek temerrüt faiziyle birlikte üçüncü sırada rüçhanlı alacak olarak iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafından sunulan belgelerin alacağın varlığını ve tutarını kanıtlayamadığını, davacı tarafın, alacağın tahsili için sadece kefiller aleyhine icra takibi yapıp, davalı müflis şirket aleyhine icra takibi yapmadığını, davacının %72 oranındaki faiz talebinin fahiş olduğunu, alacağının imtiyazlı alacak olmadığını ve masaya kaydı halinde dördüncü sırada kaydedilmesi gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki 09.10.2010, 11.08.2010 ve 17.07.2009 tarihli genel kredi sözleşmeleri uyarınca davalı müflis şirketin kredi kullandığı, davalı müflis şirket iki aylık dönemlerde kendisine gönderilen hesap özetlerine itiraz etmediğinden hesap özetlerinin kesinleştiği, hesap kat ihtarnamesinin 04.01.2011 tarihinde tebliğ edildiği, davalı müflis şirketin 08.01.2011 tarihinde temerrrüde düştüğü, yıllık %72 oranındaki faiz talebinin sözleşmenin 52. ve 53. maddelerine uygun olduğu, davacının hesap kat tarihi olan 04.01.2011 tarihindeki kredi bakiyelerine, 08.01.2011 temerrüt tarihine kadar % 36 olan akdi faiz oranı yürütülmek suretiyle hesaplanan alacak tutarının 1.498.658,05 TL olduğu, kullandırılan kredilerin temerrüt tarihi itibariyle hesaplanan alacak tutarlarına temerrüt tarihinden iflas tarihine kadar temerrüt faiz oranı üzerinden yürütülen faiz oranına göre iflas tarihi olan 24.12.2012 tarihi itibariyle toplam alacak tutarının 3.347.418,84 TL olduğu, bu hesaplamalara göre, davacının iflas tarihi olan 24.12.2012 tarihi itibariyle davalı müflis şirketten 1.337.042,19 TL asıl alacak, 2.010.376,65 TL işlemiş faiz ve 95.732,22 TL % 5 oranındaki BSMV olmak üzere toplam 3.347.418,84 TL olduğu, davacı bankanın talebinin ise, anapara, faiz, BSMV ve masraf toplamı olan 2.263.978,24 TL olduğu, taleple bağlılık ilkesi gereğince davacı talebinin esas alınması gerektiği belirtilerek, davanın kabulü ile 2.263.978,24 TL"nin iflas masasına dördüncü sırada kayıt ve kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.