Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6962 Esas 2019/8212 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6962
Karar No: 2019/8212
Karar Tarihi: 20.11.2019

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6962 Esas 2019/8212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkum edildi. Ancak kararda, suça konu olan faturaların vergi kaçırmak amacıyla değil, Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Başkanlığı tarafından açılan ihalenin alınabilmesi maksadıyla düzenlendiği belirtildi. Bu nedenle eylemin özel belgede sahtecilik suçunu mu, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçunu mu oluşturduğu tartışılmalı ve sanığın hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, sanığın altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksunluğun süreceği ancak altsoyu haricindekiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanana kadar devam edeceği hususu da açıklandı. Kararın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 207/1. maddesi, 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi.

11. Ceza Dairesi 2016/6962 E. , 2019/8212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında "2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan açılan kamu davasında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, suça konu -4- adet faturayı kullandığı iddia olunan ... Matbaacılık Kağıtcılık Kırtasiye Bilgisayar Sanayi ve Ticaret Ltd. Şirketi hakkında düzenlenen karşıt inceleme raporlarının dosya içine getirtilerek, mükellef hakkında dava açılıp açılmadığı araştırılıp, açıldığının tespiti halinde dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, vergi tekniği raporunda, suça konu faturaların vergi kaçırmak kastıyla değil Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Başkanlığı tarafından açılan ihalenin alınabilmesi maksadıyla söz konusu kuruma verilen iş bitirme belgesinde gösterebilmek amacıyla düzenlendiği görüş ve kanaatinin belirtilmesine göre, suça konu faturaların vergisel işlemde kullanılıp kullanılmadığı araştırılıp sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek eylemin 5237 sayılı TCK"nin 207/1. maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçunu mu, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçunu mu oluşturduğu hususu da tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.