Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3030 Esas 2018/9803 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ...... ......... Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ""Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda,...... ...... Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü...... ...... Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir "" denilmektedir.
......... Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47.530,00 TL"dir.
Dava dilekçesi ile davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1,00 TL maddi ......... talebinde bulunduğu, ıslah ile talebini artırarak toplam 73.241,83 TL maddi ......... talep ettiği ve ilk derece mahkemesince verilen 04/05/2017 tarihli karar ile davacının maddi ......... isteminin kısmen kabulü ile davacı lehine 21.859,77 TL maddi .........a hükmedildiği,bu karara karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine ...... ......... Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince verilen 15/02/2018 tarihli karar ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın yine davalı vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacı için kabul edilen maddi ......... miktarının ......... Mahkemesi karar tarihi itibariyle 47.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde ......... Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp,davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K."nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin ......... Mahkemesi"ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.