MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet



KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların niteliğine göre kararlara karşı; yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyize gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanıklar ... ve ...’e yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıkların, icra görevlisi, polis memurları ve TCK"nın 6/1-d maddesi kapsamında yargı görevlisi sayılan müşteki avukat ...’a direndiğinin anlaşılması karşısında eylemlerinin, aynı Kanun"un 265. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı maddenin 1. fıkrası gereğince cezalandırılmalarına karar verilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından ayrıca kanuni olmayan gerekçeyle CMK"nın 231. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de doğru uygulama yapılması halinde TCK"nın 265/2-3, 43, 62. maddeleri uyarınca belirlenecek cezanın alt sınırı 2 yıldan fazla olacağından bu hususların bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafii ile sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Hakaret suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz taleplerinde ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-) 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanıkların kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunması” şeklindeki gerekçeyle, her iki sanık hakkında da anılan kanun maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
b-) Apartman boşluğunda gerçekleştirilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçe ile her iki sanık hakkında da TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.