Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2004 Esas 2019/12911 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın inşaat alanından kablo çalma eyleminde müştekinin ve tanıkların beyanından sadece hırsızlık olayı olan yerin inşaat olduğundan bahsedildiği, ancak çalınan yerin etrafının açık ya da kapalı olup olmadığına veya malzemelerin çalındığı yerin kilitli bir yer olup olmadığına ilişkin bir tespit bulunmaması karşısında hırsızlık olayının meydana geldiği yere ilişkin tespit yapılarak sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi ve hırsızlık konusu yerin kilitli veya bina vasfı bulunan bir yer olması halinde TCK’nin 142/2-h, açıkta bırakılan bir eşya ise 142/1-e maddelerinden hangisine uyduğu tartışılıp değerlendirilmeden eksik kovuşturma ile aynı Yasa"nın 142/2-h maddesinden hüküm kurulması,
2)Yakalama tutanağı ve tanık beyanlarına göre, inşaattan kabloları çalan şahıs kaçmaya başladığında müşteki ve tanık...’nun sanığı takip ettikleri ve bu esnada sanığın inşaatın bir üst sokağında yakalandığı tespit edilmekle, sanık hakkında TCK’nin 35.maddesi hükümlerinin tartışılmaması,
3)UYAP verilerine göre suç tarihinde güneşin 16.56’da battığı ve gecenin 17.56’da başladığı, sanığın beyanları ve yakalama tutanağına göre eylemin 18.00 sıralarında meydana geldiği anlaşılmakla; eylemin gece vakti işlenip işlenmediği tartışılmadan sanık hakkında TCK’nin 143. maddesi hükümlerinin uygulanmaması,
4)Sanığın tekerrür uygulamasına esas alınan Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/336 Esas ve 2014/162 Karar sayılı ilamı ile doğrudan hükmolunan 2.000,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetinin karar tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup tekerrür uygulamasına esas alınamayacağının ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka bir mahkumiyetinin de bulunmadığının gözetilmemesi,
5)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkın korunmasına, 22/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.