Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2005 Esas 2019/12909 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2005
Karar No: 2019/12909
Karar Tarihi: 22.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2005 Esas 2019/12909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında, sanık suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucu, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak mahkeme, hırsızlık suçuna konu olan malın değerinin az olması durumunda cezada indirim yapılmasına dair TCK'nin 145. maddesi uyarınca değer azlığı nedeniyle verilen cezada indirim yapılması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesi ile ilgili iptal kararı doğrultusunda, hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 61/1 maddesi (temel cezanın belirlenmesinde malın değerinin kriter olması)
- TCK'nin 145. maddesi (hırsızlık suçunda malın değerinin az olması durumunda cezada indirim yapılması)
- TCK'nin 3. maddesi (ceza indirimi oranının işlenilen fiilin ağırlığına göre saptanması)
- Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesiyle ilgili iptal kararı (hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi)
17. Ceza Dairesi         2019/2005 E.  ,  2019/12909 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1) 5237 sayılı TCK"nin 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nin 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...Daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nin 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nin 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nin 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nin 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
    Somut olayda ise; müştekinin her ne kadar telefonu 1 yıl önce aldığını ve 100-110 TL edeceğini beyan etmiş ise de, telefonun ikinci elinin 30 TL olduğuna ilişkin değer tespitinin yapılmış olması karşısında; sanık hakkında TCK’nin 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    2) Anayasa Mahkemesinin, TCK"nin 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.