Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6908 Esas 2019/16477 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6908
Karar No: 2019/16477
Karar Tarihi: 19.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6908 Esas 2019/16477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen bir mahkumiyet hükmünü kapsamaktadır. İlgili davada, taraflar arasındaki tartışmanın hangi taraftan kaynaklandığı tartışmalıdır ve bu durumda, TCK'nin haksız tahrik hükümlerinin en az asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmemiştir. Ayrıca, sanığın hakkındaki adli sicil kaydı ve başka suçlarla ilgili kararlı tutumuna dayanarak, TCK'nin 50 ve 51. maddeleri uygulanmamıştır. Karar ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümlerin iptal edildiği için sanığın hak yoksunluğu durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/6908 E. , 2019/16477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Kardeş olan taraflar arasında yaşanan tartışmada ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
2) Nüfus kaydına göre bekar olan sanığın, adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ilamın "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak" suçuna ilişkin olmasına rağmen sanık hakkında erteleme ve seçenek tedbire çevrilme konusunda değerlendirme yapılırken "eşine yönelik aynı tip suçu işleme hususundaki kararlı tavrı..." şeklinde dosya içeriği ile uygun olmayacak gerekçe ile TCK"nin 50,51. maddelerinin uygulanmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.