Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8044 Esas 2019/10008 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8044
Karar No: 2019/10008
Karar Tarihi: 17.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8044 Esas 2019/10008 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yargılanmıştır. Ancak, hükümlerden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi gereğince çocuğun basit cinsel istismarı suçu için öngörülen hapis cezasının miktarı itibarıyla bu suç ile bağlantılı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan davaya bakmanın üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vermiştir. Karar temyiz edilerek, esası incelenmeyen hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi
- 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/8044 E. , 2019/10008 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçu için öngörülen hapis cezasının miktarı itibarıyla bu suç ile bağlantılı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan davaya bakma, delillerin değerlendirilmesi ile suç vasfının tayini ve buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu nazara alınarak 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektimiş, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.