MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2013/323-2013/81

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde operasyon yönetici yardımcısı olarak çalıştığını, haftanın en az 5 günü, günlük 2 saatten az olmamak üzere sürekli fazla mesai yaptığını, iş yükünün fazla olduğu dönemlerde akşam saat 23:00’e kadar çalıştığını, bazen de hafta sonunda işyerinde çalışmasını sürdürdüğünü belirterek, müvekkilinin fazla mesai ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istek kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti alacağı bulunup bulunmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Davalı işyerinde uygulanmakta olan insan Kaynakları Yönetmeliğinin 6.2.(g) bendinde, fazla mesai ücretlerinin ve fazla sürelerle çalışma ücretlerinin aylık ücretin içinde olduğu kararlaştırılmıştır. 5.1. maddesinde ise, "görevli (bina hizmet görevlisi, güvenlik görevlileri, şoför ve benzeri) unvanında çalışan personel için haftalık çalışma süresi 45 saat, diğer unvanlardaki personel için 40 saattir" düzenlemesi bulunmaktadır. Bu yönetmelik davacıya 23.2.2011 tarihinde tebliğ edilmiştir. Hükme esas bilirkişi raporunda, yargılama sırasında varlığı kanıtlanan fazla mesai ücreti alacağı, yıllık ikiyüzyetmiş saati aşan kısım için, davacının yönetici olarak haftada 40 saatlik çalışma düzenine tabi olduğu değerlendirilerek haftalık 40 saatin üzerindeki 5 saatlik çalışması fazla sürelerle çalışma olarak kabul edilmek suretiyle saat ücreti % 25 artırılarak zamanaşımı def’i kapsamında kalan tüm çalışma süresi için hesaplanmıştır.
İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma ve Fazla Sürelerle Çalışma Yönetmeliğinde fazla çalışma İş Kanununda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmaları, fazla sürelerle çalışma ise haftalık çalışma süresinin sözleşmelerle 45 saatin altında belirlendiği durumlarda bu çalışma süresini aşan ve 45 saate kadar yapılan çalışmaları ifade etmektedir. Bu yönetmeliğin 5.maddesinde yer alan, fazla çalışma süresinin toplamının bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağına dair hüküm, madde metninden de açıkça anlaşılacağı üzere fazla sürelerle çalışma için değil, fazla çalışma için düzenlenmiştir. Davacı, İnsan Kaynakları Yönetmeliğine göre fazla sürelerle çalışmaktadır ve yıllık ikiyüzyetmiş saatlik sınır somut olayda fazla çalışma yapılmadığından uygulanamaz. Yönetmeliğe göre fazla sürelerle çalışmaların karşılığının da ücrete dahil olduğu belirtilmiş olup, davacının ücreti de bu nedenle yüksek tutulmuştur. İnsan Kaynakları Yönetmeliğinin davacıya uygulandığı tarih, düzenlemeyi tebellüğ ettiği 23.2.2011 tarihi olduğundan, fazla mesai ve fazla sürelerle çalışma ücreti talebi bu tarihten sonrası için reddedilmelidir. Mahkemece belirtilen hususlar dikkate alınarak alacak yeniden hesaplatılmak suretiyle hüküm altına alınmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3-Kabule göre de, dava konusu alacaktan mahkemece yapılan % 20 indirim az olup, işçinin hastalık izni, çeşitli mazeretler gibi çalışamadığı dönemler olabileceği dikkate alınarak ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına uygun olarak söz konusu indirim % 30’dan aşağı olmayacak şekilde uygulanmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.