Eşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1050 Esas 2018/2644 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1050
Karar No: 2018/2644
Karar Tarihi: 30.05.2018

Eşini öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1050 Esas 2018/2644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Eşini öldürmeye teşebbüs suçundan yargılanan sanığa TCK’nun 82/1-d, 35/1-2, 53/1-2-3, 63 ve 54/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası verdi. Ancak, mağdurun yaralanmaları hakkında yeterli bilgi bulunmadığı için Adli Tıp Kurumu’na gönderilerek rapor alınması ve hukuki durumun belirlenmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığın haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı ve gönüllü vazgeçme hükümlerinin düzenlenip düzenlenmeyeceği araştırılması gerektiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle:
-TCK’nun 82/1-d maddesi: Kişiyi öldürmeye teşebbüs etmek
-TCK’nun 35/1-2 maddesi: Bilinçli taksir
-TCK’nun 53/1-2-3 maddeleri: Ceza indirimi, ceza artırımı, ceza koşullarının belirlenmesi
-TCK’nun 63. maddesi: Etkili pişmanlık
-TCK’nun 54/1. maddesi: Haksız tahrik.

1. Ceza Dairesi 2018/1050 E. , 2018/2644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 82/1-d, 35/1-2, 53/1-2-3, 63 ve 54/1. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafileri, re"sen.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık ..."in mağdur ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir neden bulunmadığı kabul ve takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık ve müdafiinin; yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre;
1)Oluşa ve dosya içeriğine göre, mağdur ..."in yaralanmalarının niteliğine ilişkin dosya içerisinde bulunan raporun yetersiz olması karşısında; mağdurun yaralanmalarının ayrı ayrı niteliklerinin belirlenmesi için, mağdura ait tüm tedavi evrakları, film ve grafilerin dosya ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, yetersiz raporlara dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Sanık savunması ve eşi olan mağdurun 30.03.2016 ve 05.04.2016 tarihli dilekçelerindeki anlatımları karşısında; olay günü mağdur tarafından kullanılan cep telefonu numarası tespit edilerek, buna ilişkin HTS kayıtları getirtilerek incelenmek suretiyle sonucuna göre; sanık hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanması gerekip gerekmediğinin araştırılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme hüküm kurulması,
3)Sanık ..."in soruşturma aşamasında kollukta yapmış olduğu savunmasına "olaydan hemen sonra komşularının olay yerine geldiklerini ve 112 Acil’i aradıklarını, ardından kendine gelerek kendisinin de 112 Acil’i aradığını" beyan etmesi karşısında; bu hususun araştırılarak sanık hakkında gönüllü vazgeçme hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nun 36. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK"nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 30/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.