
Esas No: 2014/671
Karar No: 2014/27678
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/671 Esas 2014/27678 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak kararında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılardan.... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılardan.... avukatının tüm, davacı Kurum avukatının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (Tavan) miktarı ile sınırlı iken, Anayasa Mahkemesi’nin, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptali sonrasında, Kurumun rücu hakkının, yasadan doğan kendine özgü ve sigortalı ya da hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, Mahkemece, açıldığı tarihteki mevzuat hükümlerine uygun olan davanın, yasal dayanağını oluşturan düzenlemenin, yargılama sürecindeki yasa değişikliğiyle ortadan kalkması nedeniyle davanın kısmen reddinde, tarafların sorumluluğu bulunmadığı halde; her davanın
./..
-2-
açıldığı tarihteki koşullara göre değerlendirileceği yönündeki usul kuralından hareketle davacı Kurumun, davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip vekalet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmiş olması,
Teselsüle dayanılarak açılan eldeki davada, yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden müteselsil sorumluluğun gözetilmemesi,
Hüküm fıkrasında davalılardan ...’ın isminin “...” olarak hatalı yazılması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 3. bendinde yazılı bulunan “alınarak” sözcüğünden önce gelmek üzere “müteselsilen” sözcüğünün yazılmasına, 4.,5.,6. bentlerinde yazılı bulunan “tahsili” sözcüğünden önce gelmek üzere “müteselsilen” sözcüğünün ayrı ayrı yazılmasına,3.,4.,5.,6. bentlerinde yazılı bulunan “...” isminin silinerek yerine .. isminin ayrı ayrı yazılmasına, 7. bendinin tamamen silinerek, çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan...."den alınmasına, 23.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.