Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8146 Esas 2019/16464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Katılanın 16.04.2014 tarihli celsede, müdafii atanmasını istediğini beyan ettiği, mahkemenin talebi üzerine baro tarafından vekil görevlendirildiği, suç tarihinde yürürlükte bulunan 24.07.2008 tarihli 5793 sayılı Kanun"un 40. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 234/1-b-5. maddesinde mağdurun "vekili bulunmaması halinde, cinsel saldırı suçu ile alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlarda, baro tarafından kendisine avukat görevlendirilmesini isteme" hakkının bulunduğuna ilişkin düzenleme karşısında; yargılamaya konu suçun kanunda öngörülen cezasının miktarına göre, katılanın baro tarafından kendisine vekil görevlendirilmesini isteme hakkının bulunmaması nedeniyle vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisinin olmadığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK."nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılmasının öngörülmüş olması karşısında, katılanın adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin orta (3.) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/2)oranında artırım yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın ve sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.