MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2011/1014-2014/169

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bölge satış müdürü olarak çalışırken iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, işe iade isteminin kabul edilip kanuni haklarının hüküm altına alındığını ancak işverence hak ve alacaklarının eksik ödendiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, kıdem-ihbar tazminatları, işe başlatmama tazminatı farkı, boşta geçen süre ücreti farkı ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının tüm alacaklarının ödendiğini, başkaca alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, bozma ilamı doğrultusunda alınan bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar süresi içinde taraf vekillerince temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşe iade davası sonunda işçinin başvurusu, işverenin işe başlatmaması ve buna bağlı alacak ve tazminat yönlerinden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğinden, davacının 01.03.2000-17.11.2003 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde bölge satış müdürü olarak çalıştığı, Ankara 14. İş Mahkemesinin 2003/1283 esas, 2004/868 karar sayılı dava dosyası ile davacının işe iade davası açtığı, mahkemece 28.04.2004 tarihinde davanın kabulü ile davacının işe iadesine ve 4+4 tazminat ve alacağa karar verildiği, kararın Yargıtay denetimden geçerek onanmak suretiyle kesinleştiği, işe iade davası sonrası verilen karar gereğince işverence dört aylık işe başlatmama tazminatı olarak 11.116,00 TL ile dört aylık ücret alacağı olarak 10.174,52 TL"nı davacının F. Şubesi hesabına 25.02.2005 ve 23.03.2005 tarihlerinde yatırdığı anlaşılmıştır.
Davalı işveren işe iade davası sonrası mahkeme kararı gereği davacıya işe başlatmama tazminatı ödenirken gelir vergisinin mahsup edildiğini ve vergi dairesine yatırıldığını belirtmiştir.
16.06.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5904 sayılı Kanun ile 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununda değişiklik yapılmış ve işe başlatmama tazminatı gelir vergisi istisnaları arasında gösterilmiştir. Buna göre işe başlatmama tazminatından sadece damga vergisi kesilmesiyle yetinilmelidir.
Aynı Kanun ile 193 sayılı Kanuna eklenen geçici 77. maddede, “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemlerle ilgili olarak 22.05.2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca işverenlerce işçiye ödenen işe başlatmama tazminatları, damga vergisi hariç herhangi bir vergiye tabi tutulmaz. Anılan dönemlere ilişkin işe başlatmama tazminatı gelir vergisi tevkifatına tabi tutulan mükelleflerin; tarha yetkili vergi dairelerine başvurmaları ve dava açmamaları, açılmış davalardan vazgeçmeleri şartıyla 213 sayılı Vergi Usul Kanununun düzeltmeye ilişkin hükümleri uyarınca tahsil edilen gelir vergisinin red ve iade işlemleri yapılır” şeklinde kurala yer verilerek, daha önce kesilen gelir vergisi ile ilgili iade esasları belirlenmiştir. Anılan düzenlemeye göre daha önce kesilen gelir vergisi tutarları vergi yükümlüsüne iade edilmelidir. Vergi yükümlüsü işçi olup, işçinin fazla ödenen vergiyi ilgili vergi dairesinden talepte bulunma hakkı vardır. Kanunda, vergi sorumlusu olan işverene iadeye dair bir düzenlemeye yer verilmemiştir. İşçi haksız yere kesilen gelir vergisini ilgili vergi dairesinden talep edebileceğine göre, işverenin aynı tutardan sorumluluğuna dair karar verilmesi, mükerrer sorumluluğuna yol açar. Bu sebeple işverence işe başlatmama tazminatından kesilerek vergi dairesine yatırılan gelir vergisi yönünden işverenin sorumlu tutulması doğru olmaz. Bu durumda işe başlatmama tazminatından kesilen gelir vergisinin davalı işverence ilgili vergi dairesine yatırılıp yatırılmadığı araştırılarak, yatırılmışsa davacının işe başlatmama tazminatı farkı talebinin reddine karar verilmeli, yatırılmamışsa şimdiki gibi kabulüne karar verilmelidir.
3-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağı talebi de uyuşmazlık konusudur.
Davacının yıllık izin ücreti alacağı hesaplanırken, işverenin ve bilirkişinin hesaplamada esas aldığı veriler aynı olmasına rağmen çıkan farklı sonucun sebebi anlaşılamamıştır. Bu hususta bilirkişiden yeniden denetime elverişli rapor alınarak karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.