22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/14760 Karar No: 2014/17901
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/14760 Esas 2014/17901 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/14760 E. , 2014/17901 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara 17. İş Mahkemesi TARİHİ : 16/05/2013 NUMARASI : 2011/1256-2013/351
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı sendika olağan genel kurulunda dava tarihinde yürürlükte bulunan 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 26. maddesi uyarınca 26-27.03.2011 tarihinde oybirliğiyle davalı konfederasyona üye olunmasına karar vermiştir. Bu karar uyarınca da 01.04.2011 tarihinde davalı konfederasyona gerekli işlemlerin yapılması için başvurmuştur. Davalı konfederasyon yönetim kurulunca talep reddedilmiştir. Davacı sendika davalının üyeliği kabul ya da ret gibi bir durumunun olmadığını, 26 ve 8. maddelere göre işlem yaparak üyesi sendikayı ilan etmesi gerektiğini ifade edip davalı tarafından gerekli mercilere üyeliğin bildirilmesi ve kanuni yöntemin tamamlanmasının sağlanmasını talep etmiştir. Davalı ise tüzüğe uygun olarak üyeliğin kabul edilmediğini, davacını üye sayısı, faaliyetleri (sarı sendikacılık) dikkate alınarak üyeliğinin kabul edilmediğini beyan etmiştir. Somut olayda uyuşmazlık 2821 sayılı Kanun döneminde gerçekleşmiştir. Bu sebeple değerlendirme 2821 sayılı Kanun hükümleri ve bu zamandaki içtihatlara göre yapılmalıdır. Bu kanun zamanında davacı sendikanın davalı Konfederasyon’a üye olmak istemesinde hukuki yararı bulunmamaktadır. Diğer taraftan üyelik, kendine özgü hak ve borçları olan bir özel hukuk statüsüdür. Üyeliğin kazanılması tek taraflı bir işlemle gerçekleşmez. Üye olmak isteyenin kanuna uygun irade beyanı ile birlikte üye olunmak istenen kuruluşunda yine kanuna uygun üyeliği kabul iradesinin gerçekleşmesi gerekir. Bu itibarla davacı sendikanın üye olmak istemesinde hukuki yararının bulunmaması sebebiyle davanın reddine karar verilmesi yerindedir. Açıklanan sebeplerle davacı temyizlerinin reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edene yükletilmesine, 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.