Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/11029 Esas 2016/9219 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ... İli ... İlçesi ... Köyü 203 ada 20 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el koyma nedenine dayalı olarak bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri ve ihbar olunan vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme sonucu alınan bilirkişi kurulu raporu hükme yeterli değildir.
Şöyle ki;
Kamulaştırma Yasasının 11. maddesi uyarınca, bedel tespiti davalarında öncelikle kamulaştırılan taşınmazın değerlendirme tarihindeki vasfı (arsa veya arazi) belirlenerek, taşınmaz arsa ise değerlendirme tarihinden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre arazi ise değerlendirme tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri esas alınmak suretiyle değerinin belirlenmesi gerekir. Dosyada mevcut 17.07.2012 tarihli .... Belediye Başkanlığı"nın yazısına göre dava konusu taşınmazın 1/1000 lik planda bulunmadığı, yol, su, elektrik ve aydınlatma hizmetlerinden yararlandığı ve meskun alanda olduğu bildirilmiştir. Taşınmazın belirtilen bu özelliklerine göre arsa niteliğinde olduğunun kabul edilerek 4650 sayılı Yasa ile değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Yasasının 15. maddesinde belirtilen yönteme uygun yeniden bilirkişi kurulu oluşturulup rapor alınıp oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, taşınmaza tarım arazisi özelliği ile değer belirleyen rapora dayanılarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Ayrıca; 2942 Sayılı Kamulaştırma Kanununun 6487 sayılı kanunla değiştirilen geçici 6.maddesinin onikinci ve onüçüncü fıkraları 13.03.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 tarih, Esas 2013/95 ve 2014/176 Karar sayılı kararıyla iptal edildiğinden; 04.11.1983 tarihinden sonra elatılan taşınmazlar yönünden, kamulaştırmasız el atma nedeniyle açılan davalarda, mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretinin nispi olarak uygulanması gerektiğinden bu hususun bozma sebebi yapılması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 09.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.