Mahkemesi : Çorum 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 19.08.2014
No : 2013/14-2014/320


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalı işyerinde şoför olarak 15.03.2002-09.02.2008 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını iddia ile bu tarihler arasında geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin tespitine ilişkin davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79. maddesi olup anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin bu tür davalar kamu düzeni ile ilgili olduğundan özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip gerek görüldüğünde kendiliğinden araştırma yapılarak delil toplanabileceği açıktır.
İnceleme konusu davada; mahkeme, bilirkişi raporunu nazara alarak davanın reddine karar vermiş ise de, dosyada yer alan bilgi ve belgeler karar vermeye elverişli görünmemektedir. Bu bakımdan; dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalı işyerinin 01.03.1993 tarihinde kapsama alındığı, davalı Kurum tarafından 06.08.2003-31.12.2004 tarihlerinde iş yeri kayıtları üzerinde yapılan denetimde, davalı firmaya ait 3 araç ve kiralama yoluyla kulanılan 21 araç tespit edildiği, ...Turizm Ltd. Şti."ye ait kiralama yoluyla kulanılan .... plakalı araç ile 08.04.2006 tarihinde davacının trafik cezası aldığı, davacının kullandığı araçlarla ilgili olarak dava konusu dönemde düzenlenmiş trafik ceza kayıtları ilgili idari birimden celp edildiği ancak araçların kime, hangi firmaya ait olduğunun ve davalı firma ile bir bağlantısının olup olmadığının belirlenmediği, davacının, 03.03.2006-19.08.2007 tarihleri arasında terminalden değişik plakalı otobüslerle 58 defa çıkış yaptığının tespit edildiği, ancak, çıkış yapılan otobüslerin plakası, sahibi, hangi firmaya ait olduğu, davalı firma ile ilgisinin araştırılmadığı, dosyada beyanları alınan tanıkların bir çoğu, davacının şoför olarak davalı firmada çalıştığını belirtmiş olup, tanık beyanlarının nazara alınmadığı, çelişkilerin giderilmediği, dinlenen tanıkların kayıtlarının getirilerek, beyanlarının denetlenmediği, eksik inceleme sonucu karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece yapılacak iş, terminalden çıkış yapılan, trafik cezası kesilen ve davacının kullandığını belirttiği araçların sahipleri ve davalı firmayla ilişkisinin olup olmadığı tespit edilmeli, gerekirse, araç sahiplerinin beyanlarına başvurulmalı, davanın niteliği gereği kamu düzenine ilişkin olduğundan itilaf konusu dönemde terminalde çalışan komşu firma sahibi ve çalışanları, terminalde görevli memurlar ve görevliler tespit edilerek, re"sen beyanlarına başvurulmalı, dinlenen tanıkların anlatımları ile önceden bilgi ve görgüsüne başvurulan tanıkların anlatımları karşılaştırılmalı, varsa, çelişki giderilmeli, davacının Şoförler ve Otomobilciler Odasında kaydının bulunup bulunmadığı araştırılmalı, davacının çalıştığını belirtiği araçlarda çalışan diğer şoförlerin tespiti ile beyanlarına başvurularak davacının kayıtlarda görünmeyen çalışmalarının hangi nedenlerle kayıtlara geçmediği, ya da, bildirim dışı kaldığı hususu, çalışmanın varlığı ve kesintili olup olmadığı yöntemince araştırılmalı, toplanan tüm kanıtlar birlikte değerlendirildikten sonra elde edilecek sonuca göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istem halinde temyiz harcının davacıya iadesine, 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.