Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/42563 Esas 2022/11996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, Mahkemece "4,080 TL vekalet ücretinin 2,40'ar TL olarak sanıklardan alınarak katılanlar ... ve ... verilmesine" karar verilmesinden sonra, katılanlar vekilinin vekalet ücreti yönünden düzeltme talepli 01/03/2021 tarihli dilekçesi üzerine, 02/03/2021 tarihli ek karar ile vekalet ücretine ilişkin hatanın düzeltilmesine karar verilmiş ise de, mahkemenin 02/03/2021 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu ve katılanlar vekilinin 01/03/2021 tarihli dilekçesinin sadece vekalet ücreti yönünden temyiz istemi niteliğinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tehdit eyleminin birden fazla kişi tarafından birlikte ve silahla gerçekleştirildiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK'nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 106/2-a ve c maddesindeki iki nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmemesi,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükümde TCK’nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sırasında hesap hatası nedeniyle sonuç hapis cezasının " 1 yıl 6 ay 22 gün" yerine " 1 yıl 4 ay 22 gün" olarak eksik tayin edilmesi,
3-6545 sayılı Yasa ile CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihinden sonra olması nedeniyle aleyhine olan bu düzenlemenin uygulanma imkânının bulunmaması karşısında, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği yönünde bir değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği düşünülmeden “sanık hakkında daha önce verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı olduğu” şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/11/2015 tarih, 2014/12-388 esas ve 2015/403 sayılı kararında belirtildiği üzere erteleme kararı ile belirlenecek denetim süresinin kazanılmış hakka konu olamayacağı hususu dikkate alındığında, cezası ertelenen sanık hakkında belirlenen denetim süresinin (2) nolu bozmada da belirtildiği üzere eksik tayin edilmesi üzerine denetim süresinin doğru olarak belirlenmemesi,
4- 4,080 TL vekalet ücretinin, " 2.400'er TL" olarak sanık ... ve inceleme dışı diğer sanık ...'dan eşit oranda tahsil edilerek katılanlar Ramazan ve Cevahir'e verilmesine karar verilmesi gerekirken, maddi hata yapılarak "2.40'ar TL" olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... ile katılanlar ..., ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, (1) ve (2) nolu bozmalar yönünden yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağı ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.