Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3573 Esas 2019/10602 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3573
Karar No: 2019/10602
Karar Tarihi: 17.06.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3573 Esas 2019/10602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında tehdit suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek mahkumiyet hükmü onanmıştır. Hakaret suçu için ise karşılıklı davranışların olduğu gerekçesiyle ceza vermekten vazgeçilmiştir. Kanun maddelerine göre, tehdit suçu TCK'nın 106. maddesinde düzenlenmiştir ve ceza şartı öngörülmüştür. Hakaret suçu ise TCK'nın 125. maddesinde düzenlenmiştir ve ceza şartı öngörülmüştür. Ayrıca, ceza vermemeye karar verildiği durumlarda CMK'nın 223/4-c maddesi uygulanmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2019/3573 E. , 2019/10602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E-2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda ve TCK’nın 53/1-c maddesinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında re’sen uygulanabileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B- Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan ceza vermekten vazgeçilmesine dair hükmün temyizinde ise;
Hakaret suçunun karşılıklı olarak işlenmesi nedeniyle, TCK"nın 129/3 ve CMK"nın 223/4-c maddeleri gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" yerine "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK"nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısımlarının "CMK"nun 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" biçiminde değiştirilmek suretiyle tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.