Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/13870 Esas 2022/12131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bir kimseyi fuhuşa teşvik etme veya yaptırma veya aracılık etme veya yer temin etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, iddianamede sanığın mağdur sayısınca ayrı ayrı iki kez cezalandırılmasının talep edildiği, hükümde sanığın eyleminin her iki mağdura yönelik ayrı ayrı gerçekleştiği kabul edilmesine karşın, tek mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmakla, sanık hakkında ikinci eylemden zamanaşımı içerisinde hüküm kurulabileceği değerlendirilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mahkemece sanığın eyleminin zincirleme şekilde gerçekleştiğinin kabul edilmesine karşın, sanık hakkında TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
2-Mahkemece mahkumiyete konu eylemin hangi mağdura yönelik olduğunun hükümde açıkça belirtilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca, mahkemece kurulan mahkumiyet hükmü yönünden cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.