Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Katılan vekilinin müşteki ... adına yaptığı temyiz talebinin incelenmesinde;
Müşteki ..."ın davaya katılma yönünde bir iradesi olmadığı ve katılan vekili ile de herhangi bir vekalet ilişkisi bulunmadığı anlaşılmakla katılan vekilinin müşteki ... adına davayı temyiz etme yetkisi bulunmadığı değerlendirilerek, katılan vekilinin ... adına yapmış olduğu temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
B-Katılan vekilinin katılan ... adına yaptığı temyiz talebinin ve sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre; olay günü gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içi bölünmüş asfalt yolda, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile 3 yönlü "T" kavşakta sağa dönüş yapmak isteyen otomobile arkadan çarpması neticesinde bir katılanın 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, iki müştekinin hayati tehlike geçirecek şekilde ve bir müştekinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin kusura, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 numaralı paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 9 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 270 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 5.400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 25/05/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.