Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/990 Esas 2019/7463 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/990
Karar No: 2019/7463
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/990 Esas 2019/7463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından dolayı Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar incelendi. Sanığın daha önce hırsızlık suçundan mahkum olduğu görüldü. Bu sebeple TCK'nın 51. maddesi uygulanamayacak ve lehe hükümler de talep edilmediği için mahkemece hüküm verilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesinin bazı bölümlerinin iptal ettiği TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Karar, temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
TCK'nın 51. ve 53. maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2018/990 E. , 2019/7463 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkemenin

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında Eskişehir 1. Çocuk Mahkemesi"nin 2012/706 Esas, 2013/794 Karar sayılı dosyasında nitelikli hırsızlık suçundan verilen ve 17/06/2013 tarihinde kesinleşen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kaydı bulunduğundan, sanık hakkında TCK"nın 51. maddesinin uygulanamayacağı, ayrıca lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebi bulunmayan sanık hakkında mahkemece kararda gösterilen “Sanığın geçmiş yaşantısı ve suça eğilimi nazara alınarak yeniden suç işlemeyeceği yolunda yeterince kanaat oluşmadığından hakkında 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50. ve 51. maddeleri ile 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesinin tatbikine yer olmadığına” şeklindeki gerekçe yeterli görülmekle, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 17/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.