5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4344 Esas 2021/11519 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4344
Karar No: 2021/11519
Karar Tarihi: 30.09.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4344 Esas 2021/11519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçu kapsamında hükümlülük, müsadere ve tasfiye kararı verilmesiyle sonuçlanmıştır. Ancak temyiz sonucunda, sanık lehine olan düzenlemelerin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen hükümle, eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilmesi sağlanmıştır. Aynı zamanda, 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra ile etkin pişmanlık uygulamasının kovuşturma aşamasında olanaklı hale geldiği belirtilmiştir. Yasaların koşullarının iyice gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken yanlış bir madde kullanıldığı belirtilmiş, ayrıca adli para cezasının paraya çevrilmesinde de hatalı bir madde tercih edilmiştir. Bu hatalar sebebiyle kararın bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Suçtan zarar görmeyen TAPDK'nın davaya katılması ve lehine vekalet ücreti tayin edilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanunların uygun şekilde uygulanması ve kararın yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
-

7. Ceza Dairesi 2019/4344 E. , 2021/11519 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3) Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 50/1. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4) 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5) Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
6)Atılı suçun niteliğine göre suçtan zarar görmeyen TAPDK"nun davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücreti tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.