22. Hukuk Dairesi 2016/19991 E. , 2019/18406 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 08.10.2010 tarihinden itibaren davalı işyerinde haftanın 6 günü yasal çalışma süresini aşacak şekilde çalıştığını, bu durumun Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişleri tarafından işyerinde yapılan inceleme ve denetleme ile de tespit edildiğini, teftiş raporu ile fazla çalışma ve resmi tatil ücretlerinin belirlenmesine karşın davalı tarafça ödenmediğini ileri sürerek, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Teftiş Kurulu raporunda hesaplanmış olan 6.811,58 TL fazla mesai ücreti ile 31,43 TL genel tatil ücretine hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davacının fazla mesai yapmadığını, istisnai durumlarda yapılan fazla mesai ücretlerinin ise bordrolara yansıtılarak davacı imzasına ödendiğini, bu konuda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu raporlarının bağlayıcılığının bulunmadığını ve gerçeği yansıtmadığını beyanla, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı müfettişlerince davalılara ait işyerinde 05.11.2013-13.11.2013 tarihleri arasında yapılan incelemeye dayalı olarak düzenlenen raporda; 2010/Kasım-2013/Ekim dönemi için davacının haftalık 6-15 saat, aylık 24-60 saat olmak üzere toplamda 1260 saat fazla mesai yaptığı, bunun 131,5 saat karşılığının işveren tarafından davacıya ödendiği,bakiye 1128,5 saat karşılığı brüt 6.811,58 TL fazla çalışma alacağı ile 1 günlük genel tatil çalışması karşılığı brüt 31,43 TL alacağı bulunduğunun tespit edildiği, hazırlanan raporun davalı işverene tebliğ edilerek fazla çalışma ile genel tatil ücretinin ödenmesi gerektiğinin bildirildiği, davalı işveren tarafından rapora karşı 30 günlük yasal süresi içinde itiraz edilmediği, davacının söz konusu raporu dayanak kılarak alacak talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.Hükme dayanak alınan raporda davacı işçinin iş müfettiş raporunda tespit edildiği şekilde 2010/Kasım-2013/Ekim dönemi için bakiye 1.128,5 saat karşılığı brüt 6.811,58 TL fazla çalışma alacağı bulunduğu belirlenmiş olup, Mahkeme tarafından müfettiş raporunun tanık anlatımlarına dayalı olduğu açıklaması ile %30 hakkaniyet indirimi uygulanmak suretiyle talep edilen alacaklara hükmedilmiştir.Ancak söz konusu iş müfettiş raporu incelendiğinde, salt işyeri işçilerinin ifadelerine dayalı şekilde hazırlanmadığı, işveren vekilinin vermiş olduğu bilgilere ve buna göre işyeri belgelerinde yapılan incelemeye dayalı bulunduğu anlaşılmakla, işyeri kayıtlarına dayalı hesaplanan fazla çalışma ve genel tatil ücret alacaklarına %30 oranında indirim yapılması isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
