Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7298 Esas 2019/16428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında kasten yaralama ve silahla yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın kardeşi olan mağdurun boğazını sıktığı, mağdurun da sanığın yüzüne tokat atarak karşılık verdiği, tarafların kardeşi olan ..."in araya girerek mağdur ..."i odaya götürdüğü sırada sanığın bıçağı mağdura fırlatmak suretiyle yaralamaya teşebbüs ettiği kabul olunan olayda, sanığın aynı suç işleme kastıyla, aynı olayın devamı kapsamında ve çok kısa zaman aralığı içerisinde gerçekleştirdiği mağdurun boğazını sıkmak, yumruk atmak suretiyle yaralama ve silahla yaralamaya teşebbüs eylemlerinin tek bir suç oluşturacağı, kavga esnasında bütünlük arz eden bu eylemler nedeniyle TCK"nin 61. maddesi dikkate alınarak sanığa sadece "kasten bıçakla kardeşini yaralama" suçundan ceza verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirmeyle sanığa kasten yaralama ve bıçakla yaralamaya teşebbüs suçundan ayrı ayrı iki hüküm kurulması,
2) Tarafsız görgü tanığı bulunmayan olaya ilişkin olarak alınan adli raporlarda karşılıklı yaralanma bulgularına yer verilmiş olması, tarafların olayın başlangıcına ilişkin anlatımlarında farklılık bulunması ve sanığın aksi ispatlanamayan savunması karşısında,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.