Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13568 Esas 2019/16427 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13568
Karar No: 2019/16427
Karar Tarihi: 19.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13568 Esas 2019/16427 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakaret suçundan adli para cezasına çarptırılmasına ilişkin hükme karşı yapılan temyiz talebini reddetti. Sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz talebi de reddedildi. Kararda, sanığın TCK'nin 86/3-e maddesi gereğince artırım yapılması gerektiği belirtildi. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği ifade edildi. Kanunlar olarak bahsedilen maddeler ise şunlardır:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 6/1-f maddesi
- TCK'nin 86/3-e maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/13568 E. , 2019/16427 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik
temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne
yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Katılan beyanları, tanık beyanları, yaralanmanın niteliği ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın katılanı 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan taş ile yaraladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nin 86/3-e maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.