MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 29/05/2017 tarih ve 2015/618 E. -2017/425 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nce verilen 19/04/2018 tarih ve 2017/949-2018/427 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirketin imtiyaz sözleşmeleri kapsamında ülke çapında mobil telefon hizmeti sunduklarını, her iki firmanın aynı statüde birbirlerinin rakibi olarak faaliyet gösterdiklerini, davalının “Eşsiz Tarife” olarak adlandırdığı tarifenin görsel ve yazılı mecralarda yayınlanan reklam filminde; “...Bu arada bunu 49 liraya yapan da var ama böyle daha hafif daha güzel oluyor.. "" şeklinde ifadelerin bulunduğunu, bu şekilde tarifeler arasında karşılaştırma yapıldığını, karşılaştırmalı reklamların objektif ve doğru ölçülere dayanması gerektiğini, oysa müvekkili şirketin reklam konusu tarifeyle aynı bir tarifesinin bulunmadığını, bu nedenle aynı şartları taşımayan tarifeler arasında karşılaştırmanın aldatıcı ve yanıltıcı özellik taşıdığını, davalı tarafın reklam filmi ile tüketici nezdinde müvekkili şirketin ürün ve hizmetlerini pahalıya sattığı ve davalı tarafça sunulan aynı hizmet ve ürünlerin yaklaşık yarı yarıya daha ucuz olduğu algısı yaratıldığını, bunun yanısıra reklama konu tarifeden yararlanmak için belirli bir tarihin olmasına karşın bunun reklamda gösterilmediğini, böylece ortalama tüketici nezdinde sözkonusu tarifeden her zaman yararlanabileceği algısını oluşturduğunu, bu yönüyle reklamın tüketiciyi yanıltıcı nitelikte olduğunu, bu konuda Reklam Özdenetim Kurulu tarafından alınan kararda da aynı hususlara değinildiğini, davalının haksız rekabet yaratan eylemleri ile müvekkili şirketin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, davalının görsel ve basılı mecralarda yayınlanan “Eşsiz Tarife” başlıklı reklamının haksız rekabet oluşturduğunun tespitine, haksız tecavüzün men"ine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000.- TL maddi ve 20.000.-TL manevi tazminata hükmedilmesine, masrafları davalı tarafça karşılanmak kaydıyla kesinleşmesinden sonra kararın, Türkiye’de tirajı en yüksek 5 gazetesinden birinde haftada 2’şer defa olmak üzere 15 gün süreyle ilan edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu reklamda davacının ya da diğer operatörlerin sunduğu tarifelere veya hizmetlere ilişkin bir atfın bulunmadığını, sadece benzer nitelikte hizmetlerin diğer operatörlere göre daha uygun fiyatlarla sahip olunabileceğinin ifade edildiğini, yemek konsepti üzerine oluşturulan reklamda kullanılan “Eşsiz Tarife” adlı tarifenin tanıtıldığını, kötüleme, tüketici karşısında dezavantajlı konuma getirme, yanıltıcılık olgularından söz edilemeyeceğini, Reklam Özdenetim Kurulu tarafından verilen kararın bağlayıcılığının bulunmadığını, ancak buna rağmen bu karar doğrultusunda müvekkilinin reklamı revize ettiğini ve bu durumun müvekkilinin iyi niyetinin göstergesi olduğunu ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı tarafından görsel ve basılı mecralarda yayımlanan "eşsiz tarife” adlı reklamda ""bazıları 49,00 TL"ye yapıyor"" ifadesi ile tarifeler arasında karşılaştırma yapıldığı, bu hali ile sözkonusu yayının haksız rekabet oluşturduğu, davacının reklamdan dolayı zarar gördüğünü kanıtlayamadığı, ancak manevi tazminat koşullarının dava konusu olayda gerçekleştiği, haksız fiilin doğurduğu sonuçların ve davacı üzerindeki etkisinin azaltılması için davacı lehine manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalının medya organlarında yayınlanan eşsiz tarife başlıklı reklamının haksız rekabet yarattığının tespiti ile haksız rekabetin menine, kanıtlanamayan maddi tazminat isteminin reddine, 4.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile fazlaya ilişkin istemin reddine, haksız rekabete ilişkin karar özetinin karar kesinleştiğinde tüm Türkiye"de yayın yapan üç büyük gazetede ilanına karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi tarafından tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafından görsel ve basılı mecralarda yayımlanan "Eşsiz Tarife” adlı reklamdaki ".. Bu arada bunu 49 lirayla yapan da var ama böyle daha hafif daha güzel oluyor..” ifadeleri ile davacı tarafından "Red Classic" adı altında 49,00 TL"ye sunulan tarifesine yollama yapıldığı, ancak tarife/paket içeriklerinin birebir aynı olmadığı ve tarife niteliklerinin birbirinden farklı olduğu, dolayısıyla rakip operatörlere yönelik tüketicilere doğru bir bilgilendirme yapılmadığı gibi tüketiciler nezdinde aynı tarife izlenimi yaratılarak rakip operatörde daha pahalı olduğu yönünde doğru olmayan bir algı oluşturulduğu, ayrıca Reklam Özdenetim Kurulu tarafından verilen karar doğrultusunda davalının reklam filmini revize etmiş olması gözetildiğinde haksız rekabet koşullarının somut olayda oluştuğunun kabulü gerektiği, maddi tazminat talebi yönünden ispat yükü üzerinde olan davacının davalının bu eylemi nedeniyle zarara uğradığını dosya kapsamı itibariyle kanıtlayamadığı, manevi tazminat talebi yönünden ise, davalının reklam filminde geçen ifadelerinin yanlış, yanıltıcı, kötüleyici ve kişilik haklarının ihlali niteliğinde olduğundan manevi tazminata hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçeleriyle, HMK 353/1.b.1. maddesi uyarınca taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 205,09 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.