MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi , kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler, gerekçe içeriğine göre ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25/10/2018 tarihli 2018/4-394 Esas ve 2018/478 sayılı Kararında belirtildiği üzere; 6763 sayılı Yasa değişikliğinden önce de uzlaştırma kapsamında olan TCK’nın 106/1-2. cümlesi ve 125/1. maddesinde düzenlenen tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin olarak usulüne uygun yerine getirilmiş olan uzlaştırma işlemlerinin yenilenmesinin gerekmediğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Karar gerekçesinde “sair tehdit” suçunun kanun maddesinin “106/1-1. cümle” olarak gösterilmesinin, yerinde düzeltilebilir maddi hata olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ...’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 13/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.