MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, dava konusu ... İlçesi .... Kasabası 174 ada 113 parsel ve 174 ada 118 parsel sayılı taşınmazların Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istenilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve davalı vekilinin duruşma istemi, temyiz edilen miktarın duruşma sınırının altında kalması nedeniyle HUMK. nun 438. maddesi uyarınca reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Kamulaştırma Yasası’nın 4650 Sayılı Yasayla değişik 11. maddesinin birinci fıkrasının arazilere ilişkin (f) bendinde, taşınmazın kamulaştırma (dava) tarihindeki mevki ve şartlarına göre olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden değerinin belirleneceği öngörülmektedir. Dava konusu taşınmazlardan 174 ada 113 parselin yüzölçümü 141,83 m² olup tamamı kamulaştırılmış ve üzerinde verim çağında bulunan ağaçların yaş ve cinslerine göre taşınmazın tamamının kapama karışık meyve bahçesi olarak değerlendirilmesi gerekirken 50 m²’lik bölümünün tarım arazisi olarak kabulü ile kamulaştırma bedelinin tespiti,
2-174 ada 113 parsel sayılı taşınmazın bir kısmını kapama kavaklık olarak tesbit eden ve hükme esas alınan bilirkişi raporu kavaklık hesabı yönü ile de hüküm kurmaya yeterli değildir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarına göre; kapama kavaklığa değer biçilirken, kavakların bir yılda kesime gelmeyeceği gözönünde tutularak, öncelikle kaç yılda kesim çağına geleceği resmi verilere dayanılarak tespit edilip kesim çağında elde edilecek brüt gelir de yine bu veriler doğrultusunda belirlenerek bundan kavakların kesim çağına kadar geçecek süre içindeki masrafları (üretim giderleri) düşüldükten sonra elde edilen bedel kesim yılına bölünmek suretiyle dekar başına elde edilecek yıllık net gelir bulunmalı, bu net gelire de kapitalizasyon faizi uygulanarak (tarım arazisi formülü uyarınca) kapama
kavaklığın kamulaştırma bedeli tespit edilmelidir. Taşınmazın kapama kavaklık olarak kabul edilen kısmına değer biçilirken yukarıda açıklanan esaslara uyulmadan, kavakların kesim yaşı belirlenerek yıllık net geliri tespit edilmeden hazırlanan bilirkişi raporunun hükme esas alınması,
3-Dava konusu taşınmazlardan 174 ada 118 parselin değer tespitine ilişkin ortalama verimlere göre hazırlanan bilirkişi raporunda taşınmazın enkaz düşülmeden hesaplanan değeri 4.401,31 TL olduğu halde ve mahkeme gerekçesinde de bu tablonun esas alındığı belirtildiği halde maddi hata sonucu taşınmaz bedeli 3.554,51 TL kabul edilerek hüküm kurulması,
4-Dosyada bulunan kıymet takdir komisyonu raporuna göre taşınmazın üzerinde bulunan muhdesatın enkazı mal sahibine bırakıldığı belirtilmiştir. Ancak taşınmaz maliki enkazı almaya zorlanamaz. Takdir komisyonu, enkazın mal sahibine ait olduğunu belirtmiş, mal sahibi de buna itiraz etmemiş ve dava konusu yapmamış ise enkazın değeri tespit edilerek kamulaştırma bedelinden düşülmesi gerekir. Böyle bir durum yoksa enkaz belirlenen bedelden düşülemez. Mahkemece, mal sahibinin enkazı alıp almadığı, isteyip istemediği araştırılıp enkazın mal sahibi tarafından alındığının anlaşılması halinde enkaz değerinin tespit edilen kamulaştırma bedelinden düşülmesi, aksi halde düşülmemesi gerekirken, yeterli araştırma yapılmadan davanın kabulüne karar verilmesi,
5-Dava konusu taşınmaz üzerindeki ağaçların tesbit edilen bedellerinden şartları varsa enkaz bedelinin düşülmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca ceviz ağaçlarının hesaplanan kereste değerlerinin de düşülmüş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 07.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.