Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/14766 Esas 2018/2814 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Bakanlığına ... ... aleyhine 26/01/2016 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile staj eğitimi nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece adli yardım talebi kabul edilerek yapılan yargılama sonunda; davanın husumet nedeniyle reddine dair verilen 30/03/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, staj ücreti alacağı istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar başlığında davalı kurumun adının ... olarak yazılmış olması mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya kapsamından, davacının dava dilekçesinde 10,00 TL alacak talebinde bulunduğu, mahkemece davanın husumet nedeniyle reddine karar verildiği, davalı lehine 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesinde "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez" şeklinde düzenleme yapılmıştır.
Şu durumda; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/2. maddesi uyarınca davalı yararına hükmedilebilecek miktar, talep edilen alacak miktarını geçemeyeceğinden, ancak 10,00 TL vekalet ücreti takdir edilebileceğinden bu miktarı aşacak şekilde davacı aleyhine fazla vekalet ücreti takdir edilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 4 no’lu bendinde yazılı "1.800,00 TL" rakamının çıkarılarak yerine "10,00 TL" rakamının yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 09/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.