Danıştay 12. Daire 2008/4954 Esas 2010/2690 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No: 2008/4954
Karar No: 2010/2690

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih, E: …, K: …sayılı kararın dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Savunmanın Özeti: Temyizi istenen kararın usul ve kanuna uygun olduğu, ileri sürülen nedenlerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesine uymadığı, bu nedenle istemin reddi gerekeceği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar hukuk ve usule uygun olmadığından, anılan kararın bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onikinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
Dava, Karayolları … Bölge Müdürlüğünde personel şube müdürü olarak görev yapan davacının 657 sayılı Yasanın 125/B-a maddesi uyarınca kınama cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin 2.5.2007 tarihli işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … tarih, E: …, K: … sayılı kararıyla, dava konusu işleme karşı yargı yolunun kapalı olduğu, uyuşmazlığın esasını inceleme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın incelenmeksizin reddine hükmedilmiştir.
Davacı, İdare Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürmekte, kararın temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
2577 sayılı Yasanın 14. maddesinde dilekçelerin ilk incelemeye tabi tutulacağı konular sayılmış ve husumet yönünden de dilekçelerin inceleneceği belirtilmiştir.
Anılan Yasanın "İlk inceleme üzerine verilecek karar" başlıklı 15. maddesinde ise, davanın hasım gösterilmeden veya yanlış hasım gösterilerek açılması halinde, dava dilekçesinin tespit edilecek gerçek hasma tebliğine karar verileceği hükme bağlanmıştır.
Dava konusu işlemi tesis eden Karayolları Genel Müdürlüğünün 5539 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğü Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun hükümleri uyarınca kamu tüzel kişiliğini haiz bir kamu kurumu olduğu ve hukuk müşavirliği birimine Genel Müdürlüğün taraf olduğu davaları takip yetkisinin verilmiş olduğu görülmektedir.
Kaldı ki, Bayındırlık ve İskan Bakanlığının bağlı kuruluşu olan Karayoları Genel Müdürlüğünün 30.8.2007 tarihi itibarıyla Ulaştırma Bakanlığına bağlanmış olduğu da anlaşılmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, Karayolları Genel Müdürlüğüne bağlı 17. Bölge Müdürlüğünde personel şube müdürü olarak görev yapan davacının bölge müdür yardımcısı tarafından 657 sayılı Yasanın 125/B-a maddesi uyarınca kınama cezasıyla cezalandırıldığı, davacının bu cezaya karşı yapmış olduğu itirazın bölge müdürü tarafından reddedilmesi üzerine Bayındırlık ve İskan Bakanlığına karşı bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlığa konu disiplin cezasına karşı yargı yolunun kapatılmış olması davanın 2577 sayılı Yasanın 14. maddesi kapsamında incelenmesini gereksiz kılan bir durum değildir.
Yargı yolunun kapalı olduğu işlemlere karşı açılan davalarda verilen incelenmeksizin ret kararlarında incelenmeyen husus esasen işlemin hukuka uygun olup olmadığı hususudur.
Bu davalarda, uyuşmazlığın esasının incelenmesi mümkün olmamakla birlikte, bu davalara ilişkin dilekçelerin de tüm dilekçeler gibi ilk incelemeye tabi tutulmaları hukuki bir zorunluluktur.
Sonuç olarak, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı hasım mevkiinden çıkartılarak Karayolları Genel Müdürlüğünün hasım olarak belirlemesi gerekirken yukarıda aktarılan mevzuat hükümlerin aykırı olarak davanın Karayolları Genel Müdürlüğü yerine Bayındırlık ve İskan Bakanlığı husumetiyle görülmesi temyize konu kararın bozulmasını gerektirmektedir.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulü ile … İdare Mahkemesince verilen …tarih, E: …, K: … sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Yasa ile değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen nedenler gözetilmek suretiyle yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine 18.5.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.