Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 55 TL maddi, 300 TL manevi tazminat ile davacının beraat
ettiği ceza dosyasına ilişkin 3.280 TL vekalet ücreti
miktarının davalıdan alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı lehine hükmolunan toplam tazminat miktarı dikkate alındığında, hükmün davalı yönünden kesin nitelikte olmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki davalı vekilinin temyiz isteminin reddine dair düşünceye iştirak olunmamıştır.
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/178 Esas – 2016/14 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının 26/11/2010 – 29/11/2010 tarihleri arasında gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı silahlı terör örgütüne üye olma suçundan beraatine karar verildiği, beraat kararının 22/01/2016 tarihinde kesinleştiği, davanın gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı ve dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, hükmolunan tazminat miktarlarının az olduğuna, kararın Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine, Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararlarına aykırı olduğuna ilişkin tüm, davalı vekilinin, eksik inceleme ve araştırma yapıldığına, delillerin takdirinde isabetsizlik bulunduğuna, cevap dilekçesinde ileri sürdükleri hususların dikkate alınmadığına, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, davacı lehine hükmolunan vekalet ücretinin kaldırılması gerektiğine ve yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasında beraat eden davacı lehine hükmolunması gereken maktu vekalet ücretinin yargılama giderleri kapsamında olduğu ve asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı, serbest meslek makbuzunda yer alan vekalet ücretinin ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4 numaralı bendinin tümüyle hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.