Bölge Adliye
Mahkemesi : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
No : 2017/4352-2018/2335
İlk Derece
Mahkemesi : Giresun İş Mahkemesi
No : 2016/353-2017/306

Dava, tedavi giderleri kaynaklı alacak istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı Kurum vekili dava dilekçesinde özetle; denetmenlerce hazırlanan 10/11/2013 tarih MM-2013-177 sayılı rapora istinaden Kurum sigortalısı ölü ..."ın ... işyeri sicil numarasında kayıtlı ... Mühendislik ünvanlı işyerindeki çalışmalarının fiili olmadığı tespit edildiğinden iptal edilen ve bu dönem için yapılan toplam 99.561,94 TL yersiz tedavi giderlerinin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II-CEVAP
Davalı ... (ölü sigortalı ..."ın eşi) usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen cevap vermediği, aşamalarda verdiği beyanla davanın reddini talep etmştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece, “"Kurum sigortalısı ölü ..."ın 13/06/2011-30/04/2012 tarihleri arasında ... işyeri sicil numarasında ... Mühendislik Tic. Ltd. Şti."nde çalıştığı gözüküyor ise de aksi ancak resmi bir belge ile ispatlanabilecek 10/11/2013 tarih MM-2013-177 sayılı sahte işyeri inceleme/soruşturma raporuna göre adı geçen işyerinin 5510 sayılı Kanunun 11. maddesinde tarif edilen işyeri tanımına uymadığı, bu işyerinde sigortalı olarak gösterilen ve denetim sırasında ifadeleri alınan ..., ..., ..., ..."ın beyanlarına göre bu işyerinde fiili çalışma olmadığını, elden para vermek suretiyle kendilerinin sigortalarının yaptırıldığını, yine işyerinde çalıştıklarını iddia eden ve denetim sırasında ifadeleri alınan kişilerin ise başka şirketlerden sigorta bildirimlerinin yapıldığı anlaşılmış olup dosya kapsamına ve SGK Soruşturma ve İnceleme Raporuna göre davalının murisi ölü ..."ın 13/06/2011-30/04/2012 tarihleri arasında sigortalı gözüktüğü işyerinin 5510 sayılı Kanunun 11. maddesinde tarif edilen işyeri tanımına uymadığı, bu dönemlerde fiili çalışmasının olmadığı, nitekim Kurum tarafından aynı davalı aleyhine ve aynı konuda açılan Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi 2014/60 Esas sayılı dosyanın taraflarca temyiz edilmeden kesinleştirilmiş olduğu, oluşan kabule göre de 01.10.2008 ile 31.01.2012 tarihine kadar yapılan sağlık giderlerinin geçici 45. maddesi kapsamında geri talep edilemeyeceği " gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı Kurum vekili; Yerel mahkemece 5510 sayılı Yasanın geçici 45. maddesi gerekçe gösterilerek 2012 yılı dönemi için hüküm verildiği ancak bu dava dosyası için geçici 45. Maddenin uygulanabilirliğinin olmadığını belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B-BAM KARARI
Davacı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b maddesinin 1. alt bendi gereğince esastan reddine,” karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı Kurum vekili, istinaf gerekçeleriyle kararın bozulmasını istemiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Yerel mahkemece, her ne kadar davacı murisin Kurum tarafından düzenlenen 10.11.2013 tarihli denetim raporu sonucu dava dışı ... Müh. Mim. Ltd. Şti. tarafından yapılan 13.06.2011 - 30.04.2011 tarihleri arasındaki sigortalılığının fiili çalışmaya dayanmadığının sabit olduğu belirlenmiş ise de davalı murise 15.07.2011 - 15.03.2012 tarihleri arasında yapılan toplam 99.561,94 TL sağlık giderlerinden, 01.10.2008 - 31.01.2012 tarihleri arasında yapılan kısmının (97.859,91 TL tutarındaki) 5510 sayılı Kanunun geçici 45. maddesi uyarınca reddedilmek suretiyle, 2012 yılı içinde yapılan geri kalan 1.702,03 TL sağlık gideri yönünden davanın kısmen kabulüne dair verilen karar hatalı değerlendirmeye dayalıdır.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre davalının sahte sigortalığının sabit olması nedeniyle Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 12.03.2019 tarih 2015/10-2743 E. - 2019/275 K. sayılı ilamı kapsamında irdelenerek, sonucuna göre karar verilmelidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi kararının HMK"nın 373/1 maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 10/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.